امور فرهنگی و دینی شرکت آب و فاضلاب روستایی لرستان



در فرهنگ تشیع که سراسر الهام و حرکت و شور و آموزش و جهت دادن و جهت گیری است، زیارت» جایگاه خاصی دارد. زیارت نوعی تولی و تبری در عمل است. نوعی اعلام مواضع و مشخص کردن خط فکری و موضع گیری اجتماعی ی است. زیارت تجلیل از شهادت ها و تکریم ارزش های متعالی و سپاس رهبری است. به زیارت امام و شهدا رفتن و خواندن زیارت نامه بر سر مزارشان، احیای هدف و تجدید پیمان با راه سرخ و خط خون بارشان است. 
  
به همین دلیل، آن همه ثواب و پاداش که بر زیارت ها نقش شده و آن همه اهتمام که ائمه شیعه و پیروان راستین آن به زیارت می داده اند در این رابطه بوده است. 
  
امام صادق(ع) برای زیارت امام حسین(ع) ثوابی همچون پاداش نبرد در رکاب پیغمبر(ص) و امام عادل(ع) بیان می کند و در سخن دیگر، پاداشی مانند پاداش شهدای بدر را نوید می دهد. البته این همه ثواب، بیشتر با توجه به فشارها و محدودیت های خاص آن روز، و زحمت ها و ترس های راه زیارت بوده و خطراتی که متوجه زائران می شده است. 
  
در حدیثی طولانی، مردی از امام صادق(ع) در ضمن سوالاتی از زیارت حسین(ع) می پرسد: 
  
- پاداش کسی که به هنگام زیارت آن حضرت، دچار ستم سلطانی شود که او را در آن جا بکشد، چیست؟ 
- امام(ع) فرمود: با اولین قطره خونش، همه لغزش هایش بخشوده می شود. 
- پاداش کسی که در راه زیارت رفتن، به زندان بیفتد چیست؟ 
- امام(ع) فرمود: در مقابل هر روزی که محبوس شود و اندوهگین شود، در قیامت، یک شادی است. 
- اگر در راه زیارت آن حضرت، پس از حبس، کتک بخورد چه پاداشی دارد؟ 
- امام(ع) فرمود: در برابر هر دردی که بر اندامش وارد بشود حسنه» ای برای اوست. 
  
به راستی، چرا باید در راه زیارت کربلای حسین(ع)، خوف و خطر در پیش باشد و ظالمان و حاکمان عیاش و قدرت طلب، از تجمع شیعه بر خاک شهیدان کربلا، وحشت داشته باشند؟! این نیست مگر به سبب الهام بخشی زیارت حسین(ع) و خون شهید و تربت شهید و نام و یاد و خاطره شهید، ذکر مصیبت برای شهید و اقامه مجلس به یاد شهید. 
  
مگر می شود شیعه، مرقد سالار شهیدان را خلوت بگذارد؟ شیعه، با خون و اشک، با گریه و زیارت، با حماسه و جهاد، از مکتب کربلا و کلاس عاشورا و آموزش های حسینی نگهداری می کند. این کار امروز و دیروز و امسال و این قرن و این روزگار نیست. تا بوده چنین بوده و تا هست چنین است. 
  
مرحوم شیخ عباس قمی(ره) صاحب مفاتیح الجنان» می نویسد: در زمان هارون الرشید، زیارت حسین(ع)، چنان رایج بود و چنان استقبالی از سوی شیعه و سنی، زن و مرد، دور و نزدیک نسبت به قبر حسین(ع) می شد که حرم آن حضرت از جمعیت موج می زد و ازدحام عجیبی می شد؛ چندان که این امر باعث ترس هارون الرشید شد. ترسش از این بود که مبادا مردم در اثر این اجتماع و ازدحام و زیارت، به اولاد امیرالمومنین(ع) رغبت و علاقه نشان بدهند و دور آنان را بگیرند و بدین وسیله حکومت و خلافت از عباسیان به علویان منتقل شود. از این جهت به والی کوفه، موسی بن عسیی فرمان فرستاد. والی کوفه طبق نامه هارون، قبر امام حسین(ع) را خراب کرد و اطراف آن عمارت ها ساخت و زمین هایش را زیر کشت و زراعت برد». ولی همچنان شیعیان آن حضرت به زیارتش رهسپار می شدند! از این نمونه ها در تاریخ، فراوان یاد شده که این جا فرصت طرح آنها نیست. 
  
براساس مطالب کتاب، هدف اصلی این نوشته، توضیحی درباره پیام ها و درس های یک زیارت نامه» است. ولی آن چه که نمی توان از آن غفلت کرد، همان جنبه الهام بخشی عاشورا و کربلاست. این سخن را زینب کبری(س) هم در عصر عاشورا، به برادرزاده اش امام سجاد(ع) عرض کرد که: در همین سرزمین کربلا! برای قبر پدرت سیدالشهدا(ع) علامتی و نشانی نصب می کنند که اثرش هرگز کهنه و فرسوده نمی شود و با گذشت روز و شب محو نمی گردد و مردم از هر سوی به زیارتش خواهند آمد و سران کفر و زمامداران ستم و پیروان گمراهی هرچند در زدودن و محو کردن و از بین بردن و خاموش کردن آن بکوشند، آثارش آشکارتر و کارش بلندمرتبه تر خواهد شد». 
  
لذا آنچه به عنوان متن زیارتی خوانده می شود، حساسیت فوق العاده ای از نظر خط و محتوا و جهت دارد و به همین جهت امامان شیعه(ع) با بیان و آموختن زیارت نامه هایی به شاگردان و اصحاب و پیروان خود، به این عمل مقدس و موضع دار و انقلابی و سازنده، جهت و غنای بیشتری می بخشیدند. 
  
زیارت نامه های ما، مجموعه ای از فرهنگ شیعه و تعالیم ائمه، اخلاقیات، ارزش های متعالی، تاریخ صحیح، روش خوب نیایش و راز و نیاز، افشای چهره ستمگران، آشنایی با شوون نبوت و امامت و ده ها مساله مهم دیگر است. 
  
زیارت عاشورا» که در کتاب های دعا و زیارت نقل شده است، تعلیم و آموزش امام محمدباقر(ع) است به علقمةبن محمد حضرمی» برای کسانی که بخواهند از دور، سیدالشهدا(ع) را زیارت کنند. این زیارت، ثواب بسیاری دارد و از جمله زیارت هایی است که صالحان و علما و شیعه بر خواندن آن مواظبت و مداومت می کرده اند. 
  
نویسنده متذکر می شود که مقصود از این نوشتار، ترجمه یا شرح مبسوط این زیارت نامه نیست، بلکه تکیه روی چند عنصر و محور حساس است که در این متن مقدس و مبارک، مطرح شده است و می تواند به عنوان درس» مورد تامل قرار گیرد. به امید آن که در خواندن زیارت نامه ها، بیش از لفظ، به معنا بیندیشیم و بیش از ثواب به اثر تربیتی و سازنده زیارت، فکر کنیم و از حیات و آموزش ها و سخنان امامی که زیارتش می کنیم، در زندگی فردی و اجتماعی مان، بهره برداری کنیم. 
  
کتاب های نهج البلاغه، کامل ایارات، وسائل الشیعه، تفسیر نورالثقلین، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، امالی صدوق، شفاءالصدور فی شرح زیارةالعاشور، مفاتیح الجنان، تتمةالمنتهی، حیاةالامام الحسن بن علی(ع) و بحارالانوار، از منابع و مآخذ نویسنده در تدوین و شرح این اثرند. 
  
چاپ پنجم کتاب درس هایی از زیارت عاشورا» در شمارگان 3000 نسخه، 68 صفحه و بهای 9800 ریال راهی بازار نشر شد.
نقلاز سایت : https://hawzah.net

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

مطالب اینترنتی هی وا : تلاش برای افق های روشن . koshtyshushtar دانلود نمونه سوال استاندارد درس ریاضی کتابخوار اینجا همه چی هست الکترون softbookfree طاقت بیار